Το σκοτάδι γινόταν όλο και πιο βαθύ μέσα στο πυκνό δάσος καθώς η ώρα περνούσε και η γυναίκα δεν μπορούσε να βρει αυτό που έψαχνε. Είχε χάσει πια την αίσθηση του χρόνου. Δεν θυμόταν πόση ώρα τριγύριζε ανάμεσα στα ψηλά δέντρα, σκοντάφτοντας σε ρίζες, με το μακρύ της φόρεμα να γαντζώνεται σε αγκαθωτούς θάμνους και τα μαλλιά της να μπλέκονται σε κλαριά. Ίσως να ήταν λεπτά, ίσως ήταν ώρες, ίσως πάλι να ήταν μέρες, μήνες. Έπρεπε να βρει πάση θυσία αυτό για το οποίο είχε έρθει και δεν θα έφευγε από εκεί προτού το καταφέρει. Read more
My Wonderland 